Anoreksja niemowlęca – czy to możliwe?

Pojęcie anoreksji jest w obiegowej opinii powszechnie znane. Te zaburzenie odżywiania kojarzone jest zazwyczaj z problemem nastolatków i młodych dorosłych, natomiast anoreksja może dotyczyć także niemowląt!

Anoreksja niemowlęca to długotrwały brak zainteresowania dziecka jedzeniem. Takie dziecko nie manifestuje głodu, nie chce jeść, a także nie przybiera na wadze. Anoreksja niemowlęca może dotyczyć aż 25% zdrowych niemowląt, oraz około 80% dzieci z upośledzonym rozwojem. Przyczyną zaburzeń są nieprawidłowe relacje z rodzicami- głównie matką, bądź ich brak.

Anoreksja niemowlęca – objawy

Trzeba wziąć pod uwagę, że nie wszystkie niemowlęta posiadają duży apetyt. Małe zainteresowanie jedzeniem może być związane m.in. z skokami rozwojowymi oraz pojawieniem się intensywnego okresu rozwoju. Maluszek jest skupiony na zdobywaniu nowych umiejętności i dlatego może odmawiać spożywania posiłków. W większości przypadków zdrowe dzieci nie tracą na wadze.

Anoreksja niemowlęca to bardzo rzadkie schorzenie. Do wystąpienia pierwszych objawów dochodzi pomiędzy 6 miesiącem a 2 rokiem życia dziecka.

Objawy anoreksji niemowlęcej to:

• całkowita utrata zainteresowania jedzeniem,
• dziecko nie sygnalizuje, że jest głodne,
• nienaturalna, wyjątkowo silna potrzeba stałego kontaktu z opiekunem,
• brak podłoża chorobowego zmniejszenia apetytu,
• zaburzenia rozwoju, powiązane z niedoborami składników odżywczych,
• spadek wagi oraz zatrzymanie wzrostu.

Co może wpływać na zaburzenia odżywiania u niemowląt?

Budowanie relacji i bliskość z matką na tym etapie życia jest podstawową, i najistotniejszą formą komunikacji między dzieckiem a młodą mamą. Odmowa jedzenie stanowi komunikat dziecka, że jego potrzeby nie zostały zaspokojone. Przyczyną zaburzeń odżywiania niemowląt może być nieprawidłowe karmienie dziecka piersią (zła technika, stres matki związany z żywieniem) oraz depresja poporodowa młodej mamy.

Występujące nieprawidłowości w odżywianiu niemowląt są manifestacją zaburzeń w relacjach rodzicielskich. Dziecko zaprzestając jeść informuje, o problemie z kontaktem z matką. Wywołuje to efekt błędnego koła- problemy z karmieniem wywołują poczuciem winy i depresję i lęk młodej mamy.

Co zrobić gdy u dziecka zostanie zdiagnozowana anoreksja?

W takiej sytuacji przede wszystkim nie powinno się przymuszać dziecka do jedzenia! Może to spowodować stres i dziecko będzie kojarzyło karmienie z negatywnymi emocjami. Maluch powinien jeść tylko wtedy, gdy odczuwa głód. Przy podejrzeniu anoreksji niemowlęcej należy udać się do lekarza i wykluczyć inne schorzenia, które wywołują zaburzenia żywienia. Wówczas obserwuje się także relacje panujące w rodzinie. Najważniejszym krokiem jest znalezienie źródła wystąpienia problemu oraz wprowadzenie zmian w schematach rodzinnych.